به نام خداوند جان‌آفرین
پناه‌جهان پشت ایران‌زمین
هم‌میهنان،
در میان همه‌ی نابهنجاری‌های زندگی اجتماعی، که ایران دیرینه‌سال را در غرقاب خود فرو برده است، فرارسیدن نوروز، این فروزه‌ی امیدبرانگیز فرهنگ ملّی، را به یکایک شما در هر کجا هستید و هر گونه به‌سر‌می‌برید شادباش می‌گویم.
در این ورطه‌ی هولناک، که پافشاری برکرسی‌قدرت‌نشستگان ناشایست در انجام برنامه‌های واپس‌گرایانه ایران را دچار فقر خانمان‌‌برانداز و ره‌آوردهای شوم آن، گرسنگی، برهنگی و بی‌سرپناهی فراگیر، کرده و اهرمن بدکنش بر تاروپود هستی ملّی چنگ انداخته و اندیشه‌ی نیک و گفتار نیک و کردار نیک، این پیش‌رونهاده‌ی پیشینیان فرهیخته‌ی من و شما، به بازی گرفته شده است و به‌راستی در دل همگان خون موج می‌زند، باز هم نشاید تن به خودباختگی داد و از تکاپو باز ایستاد یا بزرگ‌داشت سنت‌های مردمی شورآفرین را فراموش نمود.
به یاد آورید، در فرازونشیب تاریخ، این کهن‌بوم و بر چند بار پای‌مال سم ستوران لشکریان بیگانه گردیده و، به‌ویژه در دو قرن گذشته، چِسان دستخوش آز و نیاز سلطه‌گران جهان‌خوار قرار گرفته یا، در درون، چه بسیار با دیو مهیب خودسری روبه‌رو شده، ولی با همت فرزندان دلیر و پشتوانه‌ی فرهنگ پویایی که داشته هیچ گاه از پای نیفتاده و نسل اندر نسل در برابر دشمنان دژخو ایستادگی کرده و همچنان سرافرازانه بر جای مانده است.
زنان و مردان ایرانی،
اکنون نیز در این بحران سهمگین، هنگام تصمیم‌گیری بزرگ است. باید از خود به‌درآمد و دست رد بر سینه‌ی نفاق‌افکنان زد و از دور و نزدیک همه با هم یکدله شد و به خیزشی دگرگون‌ساز روی آورد و، با برچیدن بساط یکه‌تازی، سامانی مردم‌سالارانه بر پا داشت. باشد که ایران‌زمین یکپارچگی را باز یابد و جاودانه آزاد و آباد گردد.
با چنین برداشت آرمان‌خواهانه‌ای، در آستانه‌ی سالی که پیش روست، از ایزد یکتا می‌خواهم تا نوروزتان پیروز و همه روزتان نوروز باشد.
نوروز۱۳۷۴
داریوش فروهر
