چهارشنبه، دوازدهم فروردین‌ماه ۱۳۴۹
هم‌میهنان،
نبود آزادی‌های فردی و اجتماعی و پای‌مال شدن حقوق اساسی مردم به هیئت حاکمه‌ی ایران این فرصت را داده است که، بی‌اعتنا به خواست‌های ملّی، تنها برای ادامه‌ی زمامداری خود، تن به هر گونه سوداگری سیاسی با هر بیگانه‌ای بدهد.
گزارش روز نهم فروردین‌ماه وزیر خارجه پیرامون سرنوشت بحرین به دو مجلس شورای ملّی و سنا، که کرسی‌نشینان آن‌ها خلق‌شده‌ی انتخاباتی نادرست و فرمایشی هستند و به‌ناچار نمی‌توانند عنوان «نمایندگی ملت» را داشته باشند، نمونه‌ی آشکاری از طرح یک توطئه‌ی جدید علیه حاکمیت ملّی ایران بود.
در زمان شکوفایی آیین ملت‌گرایی، که مفهوم استقلال در یگانگی ملّی و تمامیت ارضی تجلی می‌کند، و، در سراسر گیتی، ملت‌ها برای زیست آزاد و پایان دادن به سلطه‌ی بیگانه سرسختانه تلاش می‌کنند، دولت گستاخانه به خود اجازه داده است که، به جای کوشش هر چه بیشتر برای استیفای حقوق ازدست‌رفته‌ی ایرانیان، «راه قانونی و منطقی حل مسئله‌ی بحرین را کسب تمایل باطنی و آمال واقعی مردم آن به‌وسیله‌ی سازمان ملل‌متحد» اعلام نماید.
بحرین سالیان دراز است که زیر سلطه‌ی شوم امپریالیسم انگلستان و خاندان غاصب آل‌خلیفه قرار دارد و، هر گاه که مردم بحرین برای ریشه‌کن ساختن استبداد و استعمار به‌پاخاسته‌اند، به‌سختی سرکوب و گروه‌هاگروه از زادگاه خود آواره و یا به زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها فرستاده شده‌اند.
ایرانیان بومی بحرین و سایر ایرانیانی که در پنجاه سال گذشته از کناره‌های شمالی خلیج‌فارس به این جزیره کوچ کرده‌اند از مدت‌ها پیش در زیر فشار پلیس قرار گرفته‌اند و کوشش می‌شود که هر گونه پیوند آن‌ها با هم‌میهنانشان گسسته گردد.
هم اکنون، زندان‌های شیخ خودفروخته‌ی بحرین، که ارتش اشغالگر بریتانیا پاسدار اقتدار مضطرب آن است، انباشته از مبارزان ضداستعمار می‌باشد و حتی بعضی از این مبارزان به زندان‌های دورافتاده‌ی سنت هلن فرستاده شده‌اند.
در چنین وضعی، چگونه سازمان ملل‌متحد، که خود بارها دستخوش دسیسه‌های استعمارگرانه بر ضد حق حاکمیت ملت‌ها شده است، می‌تواند خواست واقعی مردم بحرین را روشن سازد.
حزب ملت ایران، که همواره برای دست یافتن به استقلال کامل سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی کشور کوشیده است، اعلام می‌دارد قرارومدارهای دولت کنونی با امپریالیسم انگلستان حتی با پادرمیانی سازمان ملل‌متحد نمی‌تواند اصل حاکمیت ملّی را نادیده انگارد و بحرین برای همیشه ایرانی باقی خواهد ماند و پیوند جاودانه‌ی مردم آن با سایر ایرانیان گسستنی نیست.
در این هنگامه‌ی فضیلت‌سوز، حزب ملت ایران از همهی مردم، همهی مبارزان ضداستعمار، همهی حزب‌ها و سازمان‌های ملّی می‌خواهد علیه این توطئه‌ی شوم بانگ اعتراض بردارند. باشد که درهم‌شکستن آن خود سرفصل پیکاری گسترده‌تر برای رهایی همهی ایرانیان از بندهای استعمار و استبداد گردد.
کمیته‌ی مرکزی حزب ملت ایران
