۱۳۵۷-۵۸

اعلامیه حزب ملت ایران ـ ۱۲ بهمن ۱۳۵۸

از آزادی‌های فردی و اجتماعی دفاع کنیم

هم‌میهنان،

بدون هیچ تردید، عامل‌های بیگانه هنوز از درون جامعه‌ی ما و حتی از درون دستگاه‌های گرداننده‌ی کشور و مرکزهای قدرت ریشه‌کن نشده‌اند و هر گام که به سوی استحکام نهادهای نوساخته‌ی اجتماع برداشته می‌شود بر خشم و خشونت آن‌ها می‌افزاید.

اکنون، میهن ما در چنان مرحله‌ی حساسی است که ارتجاع زخم‌خورده‌ی چشم‌به‌بیگانه‌دوخته به جان می‌زند تا، با ایجاد بحران‌ها و آشوب‌ها و توطئه‌های پی‌در‌پی، امکان استقرار نظام جمهوری اسلامی را به گونه‌ی یک نظام قدرتمند و پایدار از میان ببرد و از پدیدآمدن یک دولت نیرومند، که بتواند آغازگر نوسازی ایران ویران باشد، جلوگیری کند. چنین است که می‌بینیم بی‌درنگ، بعد از انتخاباتی شورمندانه، ولی‌ آرام، تمامی نیروهای ضدانقلاب وحشیانه بسیج می‌شوند و با اخلال در تظاهرها و اجتماع‌های بعضی گروه‌های سیاسی و ایجاد اغتشاش در گوشه‌وکنار می‌کوشند تا راه را بر پی گرفتن قدرتی استوار برای نظم انقلابی دادن بر بی‌سروسامانی‌های بی‌شمار کشور ببندند. هجوم گروهی از اوباش به گردهمایی‌ای که در چمن دانشگاه‌ تهران به دعوت سازمان مجاهدین خلق در روز چهارشنبه دهم بهمن‌ماه ۱۳۵۸ بر پا شده بود بار دیگر زنگ‌های خطر را به صدا درآورده است.

با اندک غفلت، نهال آزادی زیر لگدهای چماقداران آریامهری،‌ که اکنون با حفظ سمت در استخدام دیگر دشمنان کینه‌مند انقلاب اسلامی ملت ایران نیز درآمده‌اند، خرد خواهد شد و میهن ما بار دیگر به چنگال کسانی خواهد افتاد که سودای برقراری دیکتاتوری را با شکلی تازه در سر می‌پرورانند.

حزب ملت ایران با توجه به تجاوزهای گوناگون که طی چندماهه‌ی گذشته به حریم آزادی‌های فردی و اجتماعی انجام گرفته با نهایت صراحت اعلام می‌کند که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «حقوق ملت» را در فصل سوم طی بیست‌وچهار اصل به دقت روشن کرده است و، اگر قرار باشد سنگر قانون هر لحظه به دست نیروهای شناخته‌شده و ناشناس انحصارگر فروریزد، بی‌شک نبردی نو به خاطر پاسداری از دستاوردهای گران‌قدر انقلاب و حفظ حیثیت انسانی آغاز خواهد شد؛ و تجاوزگرانی که حقوق اساسی مردم را یک‌سویه به سود خویش و به زیان دیگران تفسیر می‌کنند گمان نبرند از چنان نبردی به سلامت خواهند جست و گمان نبرند که می‌توانند، با بهره‌برداری از ایمان ناب ایرانیان، نظامی ظلم‌گستر و همراه با خفقان و وحشت ایجادکنند.

حزب ملت ایران در گذشته نیز بارها به این گونه توطئه‌ها اشاره نموده و در اعلامیه‌ای که در یکشنبه، سوم تیرماه ۱۳۵۸، انتشار داد تأکید کرده است که «آزادی اندیشه، آزادی گفتار، آزادی نوشتار، آزادی تشکیل اجتماع‌های فرهنگی و سیاسی از جمله آزادی‌های اساسی به شمار می‌آیند که برای حفظ حیثیت ذاتی بشر ضرورتی انکارناپذیر دارند و هیچ کس، تحت هیچ عنوان نباید به خود حق پای‌مال کردن آن‌ها را بدهد. بنابراین، حمله به بعضی از مرکزهای حزب‌ها، برانگیختن برخی گروه‌ها علیه گروه‌های دیگر، توقیف خودسرانه‌ی روزنامه‌ها و کتاب‌ها، به‌هم‌ریختن میتینگ‌ها و جلسه‌های سخنرانی و گفت‌وشنود و به‌طورکلی توسل به تهدید و فشار در هر زمینه تجاوزی است آشکار به آزادی‌های فردی و اجتماعی مردم و ضدیتی است قطعی با جدول ارزش‌های انقلاب اسلامی ملت ایران.

حزب ما با پشتوانه‌ی سی‌ودو سال پیکار خستگی‌ناپذیر با ارتجاع و شیوه‌های یکه‌تازانه‌ی آن و آزمون‌های به‌دست‌آورده‌ی خود همچنان اعتقاد دارد که «پاسداری از انقلاب در پاسداری آزادی است.»

حزب ملت ایران در این هنگامه‌ی سرنوشت‌ساز همه‌ی زنان و مردان بیداردل میهن را به مبارزه‌ای سرسختانه و پیگیرانه علیه هر نوع انحصارطلبی و اخلالگری و یکه‌تازی و حرکت‌های ضدانقلابی فرامی‌خواند و از همه‌ی حزب‌ها و سازمان‌های سیاسی می‌خواهد که هر گونه تجاوز به دیگری را تجاوز به خود تلقی کنند و در گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی، این ره‌آورد بزرگ انقلاب، با همه‌ی توان بکوشند.

درهم‌شکسته‌ باد هر نیروی ضدمردمی، پیروزمند باد انقلاب اسلامی ملت ایران.

دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران