از شرکت در انتخابات نمایشی خودداری کنید
هم‌میهنان،
در جهان ملت‌ها، هر کجا که نظام پارلمانی برپاست و نمایندگان با رأی مستقیم مردم برگزیده می‌شوند، هیچ رویداد اجتماعی اهمیت انتخابات را ندارد. انتخابات فرصتی برای برخورد اندیشه‌ها و دیدگاه‌ها و انتقاد آزاد است تا درماندگی‌ها و شکست‌های زمامداران بازشناسی و نارسایی‌های نظام حکومتی و قانون‌های گوناگون آن روشن گردد. انتخابات آزاد کاربرد شیوه‌ی سیاسی درازمدتی است که می‌کوشد کردارهای قهرآمیز رژیم را با گسترش روش‌های مسالمت‌آمیز خنثی کند و راه را برای همزیستی همه‌ی گروه‌ها و گرایش‌های سیاسی در چهارچوب نظامی مردم‌سالار فراهم آورد.
شعار انتخابات آزاد زمانی واقعیت می‌یابد که پیکارهای رهایی‌بخش مردم بتواند رژیم را زیر فشار قرار دهد و آن را به تسلیم در برابر خواست‌های بر حق همگانی وادارد. بدون تردید، گذار آرام از دیکتاتوری به آزادی، چه از دیدگاه استقلال و تمامیت ارضی کشور و چه از نظر پیوند سازمان‌های سیاسی با پایگاه مردمی خویش، بر تغییرهای ناگهانی برتری دارد؛ ولی هنگامی که فضای سیاسی کشور باز نیست، ایمنی قضائی از زندگی ملّی رخت بربسته، گستره‌ی سرکوب دگراندیشان افزایش یافته، رشد و پیشرفت جامعه در حصار تنگ‌نظری و واپس‌گرایی فروافتاده، فقر امان مردم را بریده و سیاست خارجی به بن‌بست کشیده شده است، چگونه می‌توان از کسانی که هیچ امیدی به بهگرد کارها ندارند خواست به حساس بودن موقعیت میهن و خطرهایی که آن را تهدید می‌کند بیندیشند و به گذار آرام دل بندند؟
در این میان، سران جمهوری اسلامی با پیش گرفتن کردارهای ضدمردمی هر روز بیشتر از سود و صلاح ملّی دورمی‌افتند و، برای استمرار حاکمیت خویش، فضای کشور را اختناق‌آمیزتر می‌کنند. نگاهی به کردارهای یک سال گذشته‌ی نظام، که به جای بهره‌گیری از فرصت در پیش بودن انتخابات برای پایان دادن به تجاوزهای آشکار به حیثیت ذاتی انسان و حقوق ملت و دست‌کم عقب‌نشینی به حصار قانون اساسی خودساخته و پرهیز از وحشت افزایی در راستای امیدوار ساختن مردم به برگزاری یک گزینش ملّی، به کاربرد ترفندهای زشت و جوسازی‌های پرهزینه روی آورد، نشان می‌دهد زمامداران کنونی ایران آمادگی برداشتن هیچ گامی را برای بهبود وضع اجتماعی و پایان دادن به یکه‌تازی ندارند.
آنان با تبلیغات رنگارنگ درک و شعور مردمی را که از کوره‌ی تفته‌ی انقلاب سربلند به‌درشده و روزگار هولناکی در هفده سال گذشته داشته‌اند نادیده انگاشتند و گمان کردند با صحنه‌سازی‌های گوناگون و داغ کردن مصنوعی تنور انتخابات می‌توانند آن‌ها را از ناباوری و بی‌اعتنایی نسبت به کردارهای خویش بیرون کشند و خیمه‌شب‌بازی دیگری بر پا دارند.
سازمان‌های سیاسی مخالف‌بایکه‌تازی به‌هنگام پیش‌شرط‌های ضروری برای برگزاری یک انتخابات آزاد را برشمردند و هشدار لازم را به برکرسی‌قدرت‌نشستگان دادند که، اگر آن‌ها کمترین توجهی به خواست‌های مردمی داشتند، با چرخشی درست می‌توانستند کشور را از بحران به‌درآورند و زمینه‌های تجلی اراده‌ی ملّی را فراهم دارند؛ ولی آنچه در متن زندگی مردم و در صحنه‌ی عمل کشور جریان داشت توقیف و تعطیل نشریه‌ها، کتاب‌سوزی، حمله و بمب‌گذاری و به آتش کشیدن نهادهای فرهنگی، هجوم و برهم‌زدن سخنرانی‌ها، یورش به آیین‌های سوگواری، راه انداختن گروه‌های فشار، طرح کردن لایحه‌ی مجازات اسلامی، جلوگیری از برگزاری مصاحبه‌ی مطبوعاتی، برپایی دادرسی‌های بیدادگرانه و کیفرهای خلاف حقوق بشر و میثاق‌های مربوط به آن، کشتار مردم فقرزده‌ی بی‌دفاع و حتی دنباله یافتن اعدام‌ها بود. در عین حال، برای رونق دادن به بازار خاموش انتخابات نمایشی خود، به جنگ زرگری روی آوردند و جناح‌های گوناگونی را به میدان کشانیدند و حتی خوش‌باورانی را هم برای شرکت در این بازیگری فریب دادند.
از این رو، با اعتقاد به اینکه استقرار حاکمیت ملّی و برقراری نظام مردم‌سالاری مستلزم پذیرش همزیستی گرایش‌های گوناگون سیاسی و شرکت آنان در تعیین سرنوشت میهن است و سعادت مردم ایران و رشد و توسعه‌ی جامعه نفی هر گونه استبداد را طلب می‌کند، اتحاد حزب‌ها و نیروهای ملّی ایران دیگر سازمان‌های سیاسی ناوابسته و نهادهای صنفی گروه‌های اجتماعی گوناگون را به همیاری دعوت می‌کند تا بتوان راه دراز رسیدن به هدف‌های بنیادین انقلاب، استقلال ملّی، آزادی‌های فردی و اجتماعی، و عدالت همگانی، را هموار کرد.
اتحاد حزب‌ها و نیروهای ملّی ایران بار دیگر مهر بطلان بر انتخابات نمایشی پنجمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی می‌زند و باز هم از همه‌ی زنان و مردان ایرانی می‌خواهد از هر گونه شرکت در آن خودداری کنند و به یکه‌تازی جمهوری اسلامی «نه» بگویند.
جنبش برای آزادی ایران، حزب زحمتکشان ملت ایران (نیروی سوم)، حزب مردم ایران، حزب ملت ایران