به دومین کنگره‌ی جبهه‌ی ملّی ایران در آمریکا
جناب آقای خسرو قدیری
با خرسندی بسیار از اینکه شما و دیگر همرزمانتان گردهمایی تازه‌ای زیر عنوان «دومین کنگره‌ی جبهه‌ی ملّی ایران در آمریکا» بر پا می‌دارید و بی‌شک رایزنی‌های سودمندی برای رهیافت‌های شایسته خواهید داشت، فرصت را غنیمت شمرده اندکی از آنچه را سبب دغدغه‌ی خاطر سلطه‌ستیزان سازش‌ناپذیر شده است یادآوری می‌نمایم.
در رویارویی با ساختار واپس‌گرا و انحصارگر جمهوری اسلامی، انتظار اعجاز از جابه‌جایی مهره‌ها خطاست و باید پیگیرانه دگرگونی ریشه‌دار دلخواه مردم را خواستار گردید؛ و به‌طورکلی، در این خانه‌ی از پای‌بست ویران، نشاید دل به نقش ایوان بست و بر سر آن به چون‌وچرا نشست.
با افسوس، پاره‌ای از سازمان‌های سیاسی دگراندیش ایرانی در برابر صحنه‌آرایی‌ها و کشمکش‌های درونی سران جمهوری اسلامی دچار ذوق‌زدگی و سردرگمی شده‌اند و حتی صف‌شکنی‌هایی در پیکارهای رهایی‌بخش ملّی پدید آمده که زیان‌های بسیاری دربرداشته است. در چنین هنگامه‌ای، ناسازواران راستین با روند یکه‌تازی فراگیر در ایران، چه به گونه‌ی فردی و چه حمعی، باید برقراری مردم‌سالاری پایدار را هدف قرار دهند و، در این راستا، بازنگری در قانون اساسی را به نحوی که دربردارنده‌ی زنده‌داشت حاکمیت ملّی، جدایی دین از دولت، و رفع هر گونه تبعیض در حقوق مدنی و سیاسی زنان و مردان و دیگر نیازهای تاریخی و اجتماعی ایرانیان باشد پافشارانه طلب کنند.
من، که همچنان سربازی در اردوی مصدق بزرگم، به آینده‌ی تکاپوهای مردمی پاگرفته در گوشه‌وکنار کشور با امید فراوان می‌نگرم و به همه‌ی کوشندگان راه شکل سازمانی دادن به آن درود می‌فرستم و باور دارم تنها در پرتو بازسازی «همبستگی همگانی» و با کارآوری‌های سنجیده می‌توان ایران دیرینه‌سال را به یکپارچگی و آزادی و آبادی رسانید.
با درود دوباره
داریوش فروهر