یکصدمین زادروز مصدق، فرخنده باد
هم‌میهنان،
برخی از انسان‌های تاریخ‌ساخته‌ی تاریخ‌ساز در زندگی و فراگرد اجتماعی آن چنان منزلتی پیدا می‌کنند که زادروزشان به عنوان بزرگ‌ترین یادآور برای نسل‌های بعد سپاس‌آمیز و جاودانه می‌شود. گرچه مرگ کالبد خاکی چنین انسان‌هایی را هم پس از چندی دچار از‌هم‌پاشیدگی می‌کند، ولی هستی افلاکی آن‌ها همواره زنده و زندگی‌آفرین می‌ماند.
امروز یکصدمین زادروز مصدق است ــ انسان والاینده‌ای که نشانه‌هایی از این دست داشت و چونان خورشید تابانی از پس کوهساران تاریک و خاموش تاریخ طلوع نمود و زندگی ملت خود را دگرگونه کرد.
مصدق از نادره‌های زمان و فرزانه‌انسانی از ایران‌زمین بود که با جنبشی آرمان‌خواهانه نسل امیدباخته‌ی سال‌های جنگ جهانگیر دوم را به نسل‌های گذشته، نسل انقلاب مشروطیت، و نسل‌های پیکارگر پیش‌تر پیوند داد و حرکت ملّی را در راستای بنیادین تاریخ رهنمون گردید.
مصدق، که با شناخت اجتماعی واقع‌بینانه‌ای پیش‌روندگی ملت خود را در پیوند ایرانیگری و اسلام‌باوری یافته بود، از روزگار جوانی تا پیری بر این اعتقاد پا فشرد، نه به نوآوری‌های نابجا روی آورد و نه به کهنه‌پردازی‌های بیهوده تن درداد.
مصدق صخره‌ی غول‌آسایی بود که پایه بر خاک میهن خویش داشت، ولی زیرساخت استواری شد برای همه‌ی ستیزندگان با استعمار و استبداد و ارتجاع در پهنه‌ی جهان ملت‌ها.
هر چند قدرت‌های جهان‌خوار با دستیاری مزدوران خود در توطئه‌ای شوم این پیشوای بزرگ را از اریکه‌ی زمامداری به زیر کشیدند و تا پایان زندگی در زندان نگه‌داشتند؛ اما بی‌هیچ تردید بسیاری از جنبش‌های رهایی‌بخش ملت‌های زیرسلطه و نیز جنبش ملت ایران، که در روندی پیگیرانه به انقلاب انجامید، از آرمان‌های مصدق مایه گرفته است.
مصدق چنان بر پیکر استعمار، این پرورش‌دهنده‌ی استبداد و ارتجاع، کوبید که آن را از چند سو شکافت؛ و، پس از او، استعمار هرگز نتوانست بر چهارستون بندخورده‌ی خویش تکیه کند و فخرمندانه نعره برآورد بر همه جا سلطه دارد و به استبداد و ارتجاع، در هر گوشه‌ی گیتی باشد، باروری می‌دهد.
بی‌جهت نیست که دشمنان ایران، از بیگانگان غارتگر و سرسپردگان بی‌آزرم آن‌ها تا شب‌کوران بومی نورگریز، از مصدق، از نامش، و از یادش و حتی از کالبد درزیرخروارهاخاک‌آرمیده‌اش هراس دارند و فاتحه‌خوانی و گل‌گذاری بر مزارش را، که «زیارتگه رندان جهان خواهد بود»، جلوگیر می‌شوند؛ ولی، به‌رغم عقده‌گشایی‌های بیمارگونه‌ی «پیشتازان» آن چنانی و «واپس‌گرایان» این چنینی، هر چه زمان می‌گذرد، چهره‌ی مصدق با تابندگی بیشتری بر تارک تاریخ ایران می‌درخشد.
دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران
