با گام‌های استوار به پیش
دانش‌آموزان، آینده‌سازان ایران،
یک بار دیگر نخستین روز مهرماه فرامی‌رسد، در حالی که گویی گردونه‌ی خورشید زندگی‌آفرین در این سرزمین دانش‌پرور از حرکت بازایستاده و فرهنگ ملّی عرصه‌ی شدیدترین یورش‌های واپس‌گرایی قرار گرفته است و هر چه از ایران نشان دارد با کینه‌توزی به نابودی کشیده می‌شود.
فرارسیدن این روز و ماه شورانگیز در فضای خفقان‌آلود میهن ویران‌شده نه تنها شادی و تکاپویی به همراه ندارد، که با دریغ بسیار غم و نگرانی چون ابر سیاهی بر زندگی نوجوانان و جوانان و خانواده‌های آنان سایه افکنده است.
در میان پای‌مال کردن همه‌ی «حقوق ملت»، آنچه امروز بر کل نظام آموزشی کشور حاکمیت یافته فشار و سرکوب و برروی‌هم روش‌های ناپسند پلیسی است برای خاموش نگه داشتن و از جنبش انداختن نسل جوان.
سال گذشته، روند شتابنده‌ی بیرون کردن دانش‌آموزان از آموزشگاه‌ها با بهانه‌های گوناگون، که گاه به زندانی و حتی کشته شدن آن‌ها هم می‌انجامید، خاطره‌ی اندوه‌بار دوران اختناق پیش‌ازانقلاب را بارها در ذهن مردم بهت‌زده‌ی ایران زنده کرد.
وزارت آموزش و پرورش، که باید پویاترین نهاد برای استوارسازی جدول ارزش‌های انقلاب باشد، به گونه‌ی کانونی بی‌سامان جلوه‌گاهی از نبودها و کمبودها گردیده است و کاربه‌دستان غرض‌ورز آن به انگیزه‌ی وابستگی‌های نهان و آشکار با همه‌ی نیرو در راستای از خود بیگانه کردن فرزندان این سرزمین خدایی افتاده‌اند.
یک بررسی آماری ساده نشان‌دهنده‌ی شمار سرسام‌آور ردشدگان در آزمایش‌های پایانی سال تحصیلی گذشته در گوشه‌وکنار کشور و حتی در شهرهای بزرگ است که خود زاییده‌ی ضعف سیستم آموزشی، برکنار کردن هزاران آموزشگر شایسته، و بی‌دانشی نورچشمی‌های به‌درس‌دادن‌گمارده‌شده می‌باشد.
واپس‌گرایان انحصارطلب، که بر دستگاه آموزشی ایران انقلابی فرمانروا گردیده‌اند، در چارچوب برداشت‌های قالبی، با تحمیل یک نظام ارزشی بی‌مایه، به تصفیه‌ی کامل این نهاد اجتماعی پراهمیت از عنصرهای ناهمگون‌به‌خویش پرداخته‌اند و می‌کوشند تا آموزشگر را به دست‌افزاری برای پیشبرد برنامه‌های قشری بدل سازند و، همچون دیگر کوته‌اندیشان تاریخ، از راه دستبرد به دانش، جوانان را با تعصب کور بار آورند.
ترکیب اجتماعی کشور به نحو روزافزونی جوان‌تر می‌شود و نیاز ملّی داشتن یک نظام آموزشی پیشرو را برای پروردن تن و روان و بالا بردن سطح دانش همه‌ی دختران و پسران ایجاب می‌کند؛ ولی دور بسته‌ای که نهاد ویژه‌ی انجام‌دهنده‌ی این وظیفه در آن قرار گرفته و ستیز با فرهنگ ایرانی ترسیمگر دورنمایی بس وحشتناک است.
اکنون، در آموزشگاه‌ها، هیچ نشانی از آزادی، که پایندان شکوفایی استعدادهاست، بر جای نمانده و برخورد اندیشه‌ها و رأی‌ها، که خود نوعی کار آموزشی است و هرگز نباید بر آن حصری پدید آورد، کردار «ضدانقلاب» تلقی می‌شود و جوانان به این بهانه با کیفرهای سخت روبه‌رو می‌گردند.
با این همه، گرچه انقلاب به بیراهه کشانده شده، ولی هرگز از درون‌مایه‌ی خود تهی نگردیده و نباید از یاد برد ویژگی نسلی که از میان آتش و خون سرنوشت خویش را رقم زد و بساط خشن‌ترین استبدادهای وابسته‌به‌بیگانه را درهم‌ریخت اراده‌ی تسلیم‌ناپذیر است.
با چنین دیدگاهی، حزب ملت ایران از شما نوجوانان، که در گیرودار یکی از بزرگ‌ترین انقلاب‌های سراسر تاریخ به بر رسیده‌اید، در آستانه‌ی گشایش آموزشگاه‌ها می‌خواهد تا، بی‌هراس از تهدیدهای دست‌اندرکاران، به یاوری یکدیگر در کلاس‌های درس ندای مهر و امید دردهید و ارج راستین همبستگی را بشناسید و در برابر همه‌ی زشت‌کاری‌های واپس‌گرایان از این یگانه سلاح دشمن‌شکن بهره گیرید.
همه با هم، با به کار گرفتن روش‌های انقلابی، دانش‌اندوزی در همه‌ی آموزشگاه‌ها و، همراه آن، با گفت‌وشنودهای آرمانی و سیاسی و پدیدآوردن انجمن‌های صنفی، که حق قانونی شماست، آینده‌ساز خود و، در پیوند یافتن با سایر گروه‌های اجتماعی، آینده‌ساز ایران به‌خون‌تپیده باشید. چنین باد.
دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران
