خجسته باد دومین سالگرد انقلاب
امروز، بیست‌ودوم بهمن، یادآور روزی غرورآفرین، روز شکست اهریمن، روز بزرگ سرنوشت، روز پیروزی انقلاب است.
دو سال پیش در چنین روزی، «گلبانگ ایمان به آسمان بلند شد، فریاد اتحاد مردمی دلیر زمین و زمان را به لرزه انداخت، بخش تاریک کتاب تاریخ ایران بسته شد و دفتری نو گشوده گردید» که هر برگ آن نوشته با خون.
بیست‌ودوم بهمن سال یکهزاروسیصدوپنجاهوهفت خروش ملتی بپاخاسته بود که دیگر نمی‌خواست هستی خود را لگدکوب استعمار و استبداد ببیند. بیست‌ودوم بهمن سال یکهزاروسیصدوپنجاهوهفت جوشش نیروی نهفته‌ی ملتی بود که خویشتن خویش را می‌جست تا از بردگی رها شود و آزادگی.
ملت ایران از پی سالیان دراز پیکار خستگی‌ناپذیر بر دشمنان خود چیره شد و، در آن روز خونین، راهی تازه فراروی تاریخ گشود ــ راهی در برآوردن خواست‌های ملّی، که همواره سرکوب آزمندی‌های جهان‌خواران بیگانه بود؛ راهی به پی‌ریزی استقلال، بازیابی آزادی‌های فردی و اجتماعی، رهایی از استثمار آذین‌شده.
شکوه چنین روز خجسته‌ای همواره بر تارک تاریخ ایران می‌درخشد؛ اما در دومین سالگرد آن نمی‌توان از یاد برد که دوران سازندگی انقلاب تا کنون به پیروزی نرسیده است.
اینک بخشی از ایران به اشغال ارتش تجاوزگر بیگانه درآمده و جنگ هر روز ویرانی‌ها و آوارگی‌های تازه به بار می‌آورد. در حقیقت، ایران انقلابی در دو سال گذشته از یک سو با توطئه‌های امپریالیست‌های جهان‌خوار روبه‌رو بوده و، از سوی دیگر، از سهل‌انگاری و ناآگاهی و ناتوانی زمامداران خود آسیب دیده است. در این مدت، برآیند عملکرد انحصارگران همه‌ی دستاوردهای انقلاب را در خطر نابودی قرار داده است و ناگزیر باید به جبران آن برخاست. پیروزی در دوران سازندگی انقلاب تنها با پاسداری همیشگی از جدول ارزش‌های آن پدید می‌آید. چیرگی در «نبرد میهنی» نیز جز با بسیج همه‌ی نیروهای نهفته‌ی مردم و بهره‌گیری از آن امکان‌پذیر نیست.
حزب ملت ایران در این روز تاریخی همه‌ی زنان و مردان بیداردل را به نوسازی اسطوره‌‌ی اتحاد فرا‌می‌خواند تا دست رد بر سینه‌ی نفاق‌افکنان زنند و همه با هم به دفاع از میهن و به پاسداری از انقلاب برخیزند.
فرخنده باد بیست‌ودوم بهمن سال یکهزاروسیصدوپنجاهوهفت، جاودانه باد دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران: استقلال و آزادی.
دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران
