یاد شهیدان شانزدهم آذر گرامی باد
هم‌میهنان، دانشجویان،
امروز، شانزدهم آذر، سالگرد روزی است که در جنبش دانشجویی آغازگر فصلی نو به شمار می‌رود ــ فصلی که دست‌کم تا انقلاب اسلامی ملت ایران بی‌هیچ وقفه‌ای ادامه یافت و هم خونین و هم افتخارآفرین بود. خونین بدان رو که دستگاه استبداد وابسته‌به‌بیگانه طی بیست‌و‌پنج سال بارها در دانشگاه‌های ایران خون ریخت تا سلطه‌ی شوم خود را پایدار دارد؛ افتخارآفرین از آن رو که فرزندان جوان ایران در این کانون‌های دانش با پیکار خستگی‌ناپذیر خویش پیا‌پی ضربه‌های خردکننده‌ای بر پیکر دشمنان ملت فروکوفتند.
به دنبال کودتای بیست‌و‌هشتم مردادماه ۱۳۳۲، که جهان‌خواران آزمند به سرکردگی امپریالیسم آمریکا برای غارت ثروت‌های خدادی ایران شکل دادند و ارتجاع زخم‌خورده‌ی داخلی بار دیگر بر کرسی حکومت نشست، همه‌ی گروه‌های اجتماعی مردم و، در پیشاپیش آن‌ها، دانشجویان، به‌ویژه در دانشگاه تهران، به ایستادگی سرسختانه برخاستند. کودتاگران، که قدرت خود را استوار نمی‌دیدند، تنها چاره را در نابودسازی پایگاه‌های ایستادگی از راه زندان کردن، شکنجه دادن، و حتی کشتار پیکارکنندگان یافتند.
در بحبوحه‌ی این تلاش اهریمنی، نیکسون، که در آن هنگام معاون رئیس‌جمهور آمریکا بود، برای زمینه‌سازی بهره‌وری‌های بعدی راهی ایران شد، ولی با ابراز نفرت همگانی روبه‌رو گردید و دانشجویان دانشگاه تهران، این سنگر تسخیرناپذیر نسل جوان، به نمایش‌های گسترده‌ای پرداختند.
بامداد روز شانزدهم آذر سال کودتای ننگین، نیروهای ارتش و شهربانی، که از مدتی قبل در دانشگاه استقرار داشتند، به دستور سرکردگان ددمنش خود به تهاجم پرداختند و، هنگامی‌که دانشجویان و استادان دانشکده‌ی فنی برای اعتراض کلاس‌های درس را ترک می‌کردند، رگبار گلوله به سوی آن‌ها گشوده شد و سه دانشجوی مبارز، احمد قندچی، مهدی شریعت‌رضوی، و مصطفی بزرگ‌نیا، به شهادت رسیدند و چند استاد و گروهی دانشجو نیز به زندان کشیده شدند. بدین گونه، روز شانزدهم آذر به نام این سه شهید جوان به نشان پیگیری نهضت ملّی در دل تاریخ تابناک ایران رقم خورد و همه‌ساله به عنوان «روز دانشجو» پاس داشته شد.
در سال پیش، در نخستین سال انقلاب، در سامانی نو، روز دانشجو جلوه‌ای دیگر یافت و با برگزاری آیین‌های شکوهمندی همراه بود، گرچه که چندپارچگی‌های زیان‌بخشی را هم نشان می‌داد. امسال شانزدهم آذر به هنگامی فرامی‌رسد که، از یک سو، همه‌ی ایرانیان در یک «نبرد میهنی» بزرگ به‌سرمی‌برند و قافله‌ی شهادت را فرصت درنگ نیست و، از سویی دیگر، همه‌ی دانشگاه‌های کشور نیز با توطئه‌ی کاربه‌دستان بی‌مایه زیر نام «انقلاب آموزشی» به تعطیل نابجایی کشیده شده‌اند. با این همه، از بزرگ‌داشت روز دانشجو چشم پوشیدن نشاید، که خود می‌تواند باز هم آغازگر فصلی در نوسازی «همبستگی ملّی» باشد.
حزب ملت ایران به روان شهیدان شانزدهم آذر و همه‌ی دلیرانی که در سراسر میهن به راه چیرگی حق بر باطل جان باختند درود می‌فرستد.
حزب ملت ایران از همه‌ی دانشجویان می‌خواهد، به‌رغم ندانم‌کاری‌هایی که آن‌ها را از سازندگی و پیشرفت بازداشته است، صف خود را فشرده‌تر سازند و با همه‌ی نیرو به دفاع از حاکمیت ملّی برخیزند.
پیروز باد ملت، استوار باد همبستگی دانشجویان ایران.
دبیرخانه حزب ملت ایران
