۱۳۷۶

اعلامیه حزب ملت ایران ـ ۱۹ آذر ۱۳۷۶

در راستای لغو کیفر اعدام

هم‌میهنان،

چون شناسایی و ارج‌گذاری به حیثیت ذاتی انسان پایندان زیست آزاد ملت‌ها و شکوفایی فرهنگ آن‌هاست؛

چون زندگی نخستین و والاترین داده‌ی ایزدی به هر انسان است و هیچ فرد یا جمع یا نهادی به هیچ بهانه‌ای حق سلب آن را ندارد؛

چون در روند زندگی اجتماعی بشر پیشرفت‌های چشمگیری پدید آمده و بسیاری از نگرش‌های کهنه در شناخت بزه و دادن کیفر نارسایی خود را نمایان کرده است؛

چون در گستره‌ی دانش بشری بزه دیگر سرشتی شناخته نمی‌شود و هر کیفری باید دربردارنده‌ی فرصتی برای بازسازی و پرورش بهینه‌ی هر به‌کژراهه‌افتاده‌ای باشد؛

چون کیفر اعدام از دید اجتماعی بیدادگرانه و ضدانسانی، از دید اخلاقی، خشن و ناپسند و، از دید قضائی، تردید‌آمیز و اثر آن برگشت‌ناپذیر است؛

چون روشن شده کیفر اعدام نه تنها سبب تنبه دیگری و بازدارنده‌ی تبه‌کاری نیست، که اهرم اختناق و تصفیه‌حساب‌های سیاسی و سرکوب دگراندیشان در بسیاری از سامان‌های یکه‌تازانه‌ی فراگیر می‌باشد؛

و از آنجا که جمهوری اسلامی در سالیان دراز فرمانروایی واپس‌گرایانه‌ی خود یکی از سیاه‌ترین کارنامه‌های دولتی را در کاربرد کیفر اعدام، چه درمورد اتهام‌های عقیدتی و چه به لحاظ بزه‌های عمومی، دارد و اکنون، در جمهوری اسلامی، کیفر اعدام به گونه‌ی ابزار وحشت‌آفرینی در راستای نگه‌داشت جو خفقان و پای‌مال کردن آزادی‌های شناخته‌شده برای انسان در آمده است؛

حزب ملت ایران، پس از رایزنی‌های بایسته، در چهل‌ونهمین سالگرد صادر گردیدن اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، پیشنهاد لغو کیفر اعدام را پذیرا شده و کوشش همه‌جانبه در این زمینه را در برنامه‌ی خود قرار می‌دهد.

حزب ملت ایران خواهان حذف کیفر اعدام از همه‌ی قانون‌های جزایی کشور می‌باشد تا هیچ فرمانروایی نتواند با دستاویز آن، بر خلاف خواست مردم، پایه‌های قدرت خود را استوار دارد.

در آینده باید نهاد نیک آدمیان را، که در انبوه نابهنجاری‌های اجتماعی به زشت‌کرداری کشانده شده است، با نوپروری، بازآموزی و حتی کارآوری تن و روان صیقل داد. باید هر ایرانی را چنان پرورد که، با هر باور دینی و سیاسی، از فرهنگ پربار میهن خود درس مهر و دوستی گیرد و نهال کین و دشمنی را از بیخ برکند.

چنین باد.

دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران