تهاجم به همایش جامعه‌ی جراحان ایران
نشست‌های کنگره‌ی عادی جامعه‌ی جراحان سراسر کشور برای بررسی‌های تخصصی و نیز گزینش هیئت مدیره و دیگر کاربه‌دستان در سالن مبنای نمایشگاه بین‌المللی از روز شنبه با شرکت صدها تن از پزشکان سرشناس تشکیل گردید.
در برنامه‌ی گشایش این همایش علمی، سخنرانی وزیر بهداشت، درمان، و آموزش پزشکی نیز به چشم می‌خورد؛ ولی به دلیل ناروشنی در نشست حضور نیافت که تا اندازه‌ای شبهه‌برانگیز بود. در پی خالی ماندن جای یک سخنرانی، پزشک باسابقه‌ای خارج از برنامه‌ی پیش‌بینی‌شده در پشت تریبون قرار گرفت و به «طرح انطباق امور اداری و فنی مؤسسات پزشکی با شرع» و همچنین سخنان فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایرادهایی گرفت که به واکنش یکی از جراحان زن انجامید، ولی خیلی زود کنگره به خط سیر اصلی افتاد و کار خود را دنبال کرد.
در روز دوم برگزاری این همایش، هیچ رویداد غیرعادی پیش نیامد و تنها یکی دو روزنامه، که در زمینه‌ی گسترش جو وحشت لحظه‌شماری می‌کنند، به دشنام‌دهی پرداختند؛ و این کردار خود به گونه‌ی زنگ خطر تلقی گردید.
امروز، در سومین نشست کنگره‌ی جامعه‌ی جراحان ایران، که تمامی شرکت‌کنندگان برای گزینش هیئت مدیره در سالن گرد آمده بودند، درست در میانه‌ی کار، در ساعت ده‌و‌نیم بامداد، بیش از سی تن با لباس‌های سیاه یک‌شکل و ظاهری ناهمگون‌بادیگرحاضران به همراه شماری از پزشکان بهداری و بیمارستان‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد سالن شدند و در جای‌جای آن نشستند. در همین هنگام، یکی از آنان به‌رغم گوشزد گردانندگان نشست پشت تریبون آمد و، به پشتیبانی از فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با کاربرد واژه‌های اهانت‌آمیز، حاضران را مورد خطاب قرار داد؛ و پزشکی هم که اعتراض آرامی کرد بی‌درنگ هدف مشت و لگد و ناسزای تازه‌واردان سرکوبگر قرار گرفت و کشان‌کشان از سالن بیرون برده شد. در حالی که بهت و ناباوری همه را فراگرفته بود، رئیس نشست برای پایان دادن به غائله اعلام تنفس کرد؛ ولی تهاجم‌کنندگان با بستن درهای سالن به شکستن ابزارهای صوتی و تصویری و شیشه‌ها و حتی میز و صندلی‌ها پرداختند و یادآور شدند تا از فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پوزش‌خواهی نگردد، دست از سر پزشکان برنخواهند داشت و آن‌ها را آزاد نمی‌گذارند. سپس دبیر انجمن جراحان از بیم گسترش وحشیگری در پشت تریبون رفت و از طرف حاضران پوزش‌خواهی کرد که بعد مورد اعتراض شماری از همکاران خود قرار گرفت؛ ولی به هر حال این کار بیرون رفتن سرکوبگران را درپی‌آورد. با برقراری آرامش نسبی، رأی‌گیری دنبال گردید و، به‌رغم همه‌ی کار‌شکنی‌ها، هیئت مدیره‌ی جدید جامعه‌ی جراحان برگزیده شد.
در پایان کار، رئیس هیئت مدیره‌ی جامعه‌ی جراحان با نماینده‌ی خبرگزاری جمهوری اسلامی و دیگر گزارشگران رسانه‌های همگانی نوشتاری به مصاحبه پرداخت و «طرح انطباق امور اداری و فنی مؤسسات پزشکی با موازین شرع» و آنچه را در کنگره پیش آمد به انتقاد گرفت. در حین انجام این مصاحبه، نماینده‌ای از سوی وزیر کشور برای پوزش‌خواهی به نزد پزشکان آمد و سخنان تعارف‌آمیزی بر زبان راند.
این رویداد اسف‌بار در همایش جراحان کشور، که در بالاترین رده‌ی علمی قرار دارند و بیشتر آنان استادان برجسته‌ی دانشگاه‌های ایران می‌باشند، بار دیگر نبود هماهنگی میان سردمداران جمهوری اسلامی را به نمایش گذارد و نشان داد لجام‌گسیختگی وحشت‌آفرینان همچنان تهدید جدی برای زندگی انسانی و حقوقی مردم در کشور است. وقتی یک نهاد بی‌کم‌وکاست علمی چنین مورد یورش دژخویانه قرار می‌گیرد، جز در هم ریختن نظم اجتماعی چه تعبیری می‌تواند داشته باشد؟
دبیرخانه‌ی حزب ملت ایران